دنبال کننده ها

۱۳۸۹ فروردین ۲۵, چهارشنبه

حوا/دودودروغ/آدم

حوا(هوا)


گيج شده بود

از اين همه دود و دروغ

که آدم

می داد به

هوا(حوا)

۲

بوق و دود و دروغ و

دوشاب به جای دوغ

به شک ام می اندازند

که اين

آدم

آيا همان

آدم

است

۳

انگار حوا

ساده و سر به هوا

يكبار ديگر

آدم در چاه خود كنده افتاد

مي خواست

و

نمي توانست

درد

آغاز شد

1 نظرات:

ناشناس گفت...

سلام

شعر های جدیدتون رو در شعر نو می خوانم
حال و هوای متفاوتی از نوشته های قبلی پیدا کرده
و به عمق شعر سختتر ولی زیباتر دسترسی میشه پیدا کرد

زیباست
زیباست

سیمین پاشا