دختر همسايه

پلیسه های دامنش را صاف می کند


چین های پایین اش را قیچی

به قوزکش می رسد

شعرش را اما

برعکس

هر چقدر دوست دارد

کوتاه

تر

تا

به یک کلمه می رسد

قیچی را کنار می گذارد

قلم بر می دارد

می نویسد

آزادي